HELMOND| Roland van der Linden en Davy Manders reden vanuit Helmond jarenlang samen naar Gemert waar ze furore maakten bij de zwart-witte trots. Davy Manders: "Zes jaar lang zaten we vier keer in de week bij elkaar in de auto, dan leer je elkaar wel kennen. Je praat dan natuurlijk enorm veel met elkaar." Ze zijn allebei inmiddels allang gestopt met actief voetballen maar sinds twee jaar nu bij derde klasser SC Helmondia een 'paar' binnen de technische staf. Tismarvoetbal gaat binnenkort langs op De Braak voor een sfeerreportage maar belde ondertussen al met Davy Manders.
Door: Willy Rooyakkers
Als we de ex-contractspeler van Helmond Sport aan de telefoon krijgen dan blijkt dat hij niet in de meest fijne periode van zijn leven zit. Zijn schoonvader is namelijk plotseling op 63-jarige leeftijd overleden. Manders: "Ja, dat is enorm zwaar voor ons. Vooral voor mijn vrouw Femke en onze kinderen natuurlijk. Op zaterdag stond hij nog fris naar ons zoontje Keano (talentje! - red) te kijken bij de jeugd van Helmondia, een dag later was het over. Dat is niet te bevatten." Manders moet slikken maar beseft ook dat het 'allemaal gewoon' verder gaat. Gelukkig heeft hij heel zijn leven al 'dat voetballen', dat spelletje wat hem als kind gegrepen heeft en nooit meer loslaat. Zijn vader Mari was een talentvolle speler die het tot op landelijk amateurniveau schopte terwijl ook zijn broer Mike (tegenwoordig een succesvol muziekproducer) de ballen goed wist te raken. Het zat dus in de genen maar Davy, en dat tekent hem ten voeten uit, is er altijd als enige ook echt vol voor gegaan. Doorzettingsvermogen kan hem zeker niet worden ontzegd.
Gemert
Hij groeide op bij RKVV Keldonk maar verkaste vervolgens via de jeugd van RKVV Erp en UDI'19 naar FC Den Bosch. Daar ontwikkelde de aanvaller zich onder de vleugels van trainer Cor Adriaanse razendsnel. Maar waar illustere medespelers als Ruud van Nistelrooy en Anthony Lurling doorstroomden naar het eerste elftal daar zocht Davy Manders zijn heil bij Helmond Sport. Mooi waren de tijden toen John de Wolf, aan het afbouwen in Helmond, hem in zijn dikke Opel Calibra in de Meester van de Lindenstraat in Keldonk kwam ophalen. "Ik moest wel mijn Ajax-shirtje uit de auto halen anders mocht ik niet mee zei hij... hahaha. John was echt een toffe gast, we leerden veel van hem. Ik weet nog wel toen hij voor het eerst de kleedkamer binnenkwam, wij hadden het niet meer." Later mocht Manders de auto van De Wolf voor een prikkie overnemen. De inmiddels tot controlerende middenvelder omgeschoolde Manders speelde een paar jaar bij de Helmonders op profniveau maar uiteindelijk ging de reis naar Gemert waar hij toch nog op een goed level kon spelen en tegelijk zijn werk als tegelzetter zou opzetten. Gemert behoorde in die tijd tot de beste amateurclubs van Nederland. Het was daar dat hij uiteindelijk Roland van der Linden leerde kennen. Van der Linden kwam over van Panningen en groeide later uit tot een hele belangrijke speler bij de Molenbroekers. Net als Manders die jarenlang eerst keus was onder diverse trainers.
Helmondia
Nu zitten ze dus allebei bij SC Helmondia. Van der Linden (46) is een kind van de club terwijl Manders (41), al twintig jaar in Helmond achter de 'Bakelse Dijk' wonend, dat langzaam een beetje aan het worden is. "Ik zit er nu zo'n acht jaar en mijn zoontje speelt er ook." Nu hij zelf niet meer kan spelen richt Davy Manders zich op het trainersvak. "Ik heb inmiddels mijn Uefa-C binnen en ga binnenkort B halen. Ik vind het erg leuk om mee bezig te zijn. Zo ben ik nu altijd op maandag- en woensdagavond bezig om alle trainingen voor te bereiden en uit te schrijven. Dat vind ik enorm interessant." Bijna twee jaar geleden vroeg het bestuur van SC Helmondia of dat het duo Manders en Van der Linden samen het stokje wilde overnemen van de ineens gestopte John Elbers. Een jaar eerder hadden ze ook al even de honneurs waargenomen toen de samenwerking met Juan Bonilla ophield. Het klikt tussen de twee trainers. Manders: "Ja, we vullen elkaar enorm goed aan. Ik bereid alles voor en spreek dat dan van tevoren met Roland door. Op zondagen doet Roland de besprekingen en tijdens de wedstrijd hebben we ook allebei onze rol. Roland is nadrukkelijk aanwezig als een 'voetballer' langs de kant, hij heeft ook een harde stem. Ik pak meer mijn momenten maar het belangrijkste is dat we ons samen lekker voelen in deze samenwerking. De opstelling maken we altijd samen. We maken eerst allebei afzonderlijk een opstelling en dan moeten we daarna vaak over één, soms twee, positie(s) nog wat praten. Daar komen we altijd wel uit." En dan grappend: " Vroeger gaven we elkaar bij Gemert in de verdediging ook rugdekking."
Gaat beter
De laatste weken hebben ze echter vaak dezelfde elf namen. "Ja, we draaien steeds beter waardoor we niets hoeven te veranderen eigenlijk. Het had even tijd nodig voordat het team echt goed stond, van onze selectie van zestien spelers is de helft nieuw. Onlangs kregen we Sjors Kandelaars erbij van het gestopte Oranje Zwart en dat heeft ons ook geholpen. Kandelaars is een ouderwetse verdediger die ook eens niet de zaken voetballend oplost en dat hadden we hard nodig. Wij hebben voornamelijk uitstekende voetballers die altijd overal voetballend onderuit willen spelen. Soms hoeft dat echter niet en Sjors voelt dat goed aan. We zijn erg blij met zijn komst." Maar sowieso gaat alles een stuk beter. "In het begin waren we, naast het feit dat we veel blessures hadden, aan het zoeken naar de juiste speelwijze. Wanneer druk zetten? Tot hoever zakken we in? Dat soort vragen. Nu hebben we, denken we, de juiste keus gemaakt en begint het echt te lopen. NWC is in deze klasse de beste ploeg, ze hebben alleen tegen ons twee punten verloren. Wij moeten echter als doelstelling hebben dat we de nacompetitie bereiken." Volgens de laatste berichten is de kans groot dat ook volgend seizoen de staf zo goed als ongewijzigd zal blijven.
