DONGEN| De oplettende lezer van deze aan de rand van de mediasamenleving bivakkerende website weet ondertussen dat wij wedstrijdbezoekjes plegen te omranden met zinloze trivialiteiten betreffende sportparken, omringende woonwijken, hardwerkende businessclubmedewerksters en de uit een handvol bejaarden bestaande vijfde colonne.
Door: Willy Rooyakkers
Ook nu was dat weer het plan, in zoverre we überhaupt met een bepaalde bedoeling richting een voetbalwedstrijd afreizen. Ik wilde best wel weer eens naar Dongen, toch een clubke met een leuke en gemoedelijke sfeer. Echt zo dat grappige 'doe mar gewoon jonguh' West Brabantse sfeertje, altijd gezellig. In het verleden vocht Dongen enthousiaste Brabantse derby's uit met clubs als OJC Rosmalen, UDI'19, Gemert en Blauw Geel'38, daar was ik vaak bij. Die twee laatstgenoemde verenigingen komen de mannen van trainer Osman Erbas overigens ook dit seizoen weer tegen.
Bovengenoemde ontmoetingen ontaardden meestal wel in spectaculaire duels met veel sfeer langs 'de kant'. Ook de bezoekende teams brachten dan in de regel flink wat fans mee. Als ik nu tegen twee uur kom aanrijden lijkt het in eerste instantie nog best druk maar dat blijkt vooral te maken te hebben met de krapte van de parkeerplaats voor de hoofdingang. In de aanpalende wijk is het echter redelijk makkelijk om de bolide in ruststand te zetten. De bus van ADO'20, getooid met de tekst 'moving people since 1923', moest ook de wijk opzoeken, nog maar eens onderstrepend dat iedere vierkante meter Sportpark De Biezen in Dongen gebruikt wordt voor sportieve- of horeca-achtige aangelegenheden.En waarom niet ook?
Lekkere combinaties
Ik had deze keer geen tijd om de lokale notabelen in de bestuurskamer op de bekende sympathieke wijze in het gezicht te kijken want de wedstrijd bleek reeds begonnen. Dat zou ik dan wel in de rust gaan doen, misschien zat er nog wel een Michelin Gids analyse in betreffende onze nationale voetbalkantinetrots: het onvermijdelijke broodje kroket met mayonaise. De gele saus liep me bij de gedachte alleen al door de mond maar de middag liep anders.
De openingsfase volgde ik vanuit het gezichtspunt van de ADO'20-doelman. Het moet gezegd dat Dongen in die fase best lekker voetbal liet zien. Zo combineerde men regelmatig met behulp van technisch hoogwaardige combinaties door het centrum van de bezoekers uit Heemskerk heen. Spits Sef Bastmeijer was telkens goed aanspeelbaar en bleek dan een handige doortikker en het moet gezegd dat hij ze ook lekker kreeg ingespeeld vanuit het middenveld. Op het toch zware veld maakte Dongen in die fase een voetballend sterke indruk.
En zo wist men ook kansen te scheppen. De eerste was voor Thom Avontuur die op een behendig 'hakkie' van Bastmeijer vrije doorgang kreeg maar voorlangs schoot. Even later was het echter dan toch raak. Wederom was er sprake van een tikkie-takkie combinatie door het wat statische bezoekerscentrum waarna Jari Koenraat zich wél koel toonde en zeer beheerst de 1-0 in de hoek schoof. ADO'20 maakte een wat uitgebluste indruk maar dat was ook niet zo gek als men bedenkt dat ze op woensdagavond nog 120 minuten aan de bak moesten tegen Barendrecht. De formatie uit Heemskerk vloog in dat kader uit de KNVB Beker door met 2-3 te verliezen en de Barendrechters lootten gisteravond tegen Ajax.
Steffen
Ik spreek langs het veld een vriendelijk ogende jongeman aan. Hij blijkt echter niets van Dongen of ADO'20 te weten. "Sorry ik ben niet van hier", zegt hij in vlekkeloos Engels, maar tochniet zo gladjes dat je niet meteen hoorde hier met een Duitser van doen te hebben.
Ik vraag me hardop af wat een Duitser in hemelsnaam bij de internationaal weinig aansprekende kraker Dongen – ADO'20 komt doen. "Ik ben een aantal dagen op reis. Gisteravond was ik nog bij Heracles tegen Ajax. Ik kon niet geloven dat het 0-0 bleef, ik had Ajax tegen Dortmund op televisie gezien." We schakelen vervolgens over op het Duits. "Hier: ik heb een video van de schlägereien op de tribune, er zaten iets teveel Ajax-fans op de hoofdtribune denk ik." Bang was hij niet. "Nee, dat ben ik soms alleen als ik in onze oostelijke Bundeslanden (voormalige DDR-provincies) ben. Laatst was ik in Chemnitz en daar zijn ze zo anti richting het westen van Duitsland. De liedjes die ze zingen zijn vrij expliciet. Ik hou dan wijselijk mijn mond want ze horen aan het accent meteen waar ik vandaan kom. De mensen zijn daar gemiddeld gezien ook nog eens erg rechts." Steffen trekt er (terecht) een zorgelijk gezicht bij.
We blijken hier te maken te hebben met een rasechte Duitse groundhopper. Ik dacht dat die meestal uit Nederland kwamen, in de regel bestaande uit bier zuipende leden van lagere elftallen. Of juist een nerd die bewapend met een linnen tas van FC Sankt Pauli in zijn uppie de Engelse lagere divisies afstruint, de nacht doorbrengend bij…zo ongeveer overal…..behalve bij een meisje dan.
Steffen heet hij, 29 jaar en samenwonend in Hamburg. "Ik kom eigenlijk uit een klein dorp tussen Bremen en Hamburg maar door mijn werk woon ik nu in de stad. Ook omdat mijn vriendin daar vandaan komt. Ik ben zelf fan van Werder Bremen, gisteren speelden we nog gelijk tegen Sankt Pauli." De zichzelf nogal overdreven cultiverende voormalige cultclub uit de rosse buurt van Hamburg staat tegenwoordig zelfs bovenaan in de 2. Bundesliga, de afdeling waar Werder tegenwoordig ook in bivakkeert. "Het is een fantastische competitie momenteel met grote clubs als Bremen, HSV, Schalke'04, Fortuna Düsseldorf, Nürnberg en Karlsruhe. Waarom wij (Werder) gedegradeerd zijn? Tja, dat is een lang verhaal. Als je maar veel matige spelers haalt en die een langjarig contract geeft met een Champions League 'gehaelt' dan gaat het vroeg of laat fout natuurlijk. Het is jammer overigens dat we Davy Klaassen kwijt zijn maar we moesten hem wel vlak voor het vorige seizoen afgeven want het geld was broodnodig op dat moment."
Torwart
Nu we toch bezig zijn begint de zeer goed geinformeerde Steffen over Mark van Bommel. "Als Wolfsburg (eveneens noordelijk gelegen dus niet ver van Steffen) het seizoen ervoor 3e wordt in de Bundesliga dan is het niet zo handig om het systeem te willen omgooien. Dat hij zo snel ontslagen is snap ik echter niet zo goed, daar moet meer aan de hand zijn. Het is ook totaal niet de stijl van de club."
Terwijl Steffen aan het verhalen is scoort Dongen ineens een tweede goal. Het is Theo Martens die een vrije trap via de vingers van keeper Nick Boom tegen het zijnetje ziet verdwijnen: 2-0. Zowel Steffen als ondergetekende zijn het erover eens dat deze bal wellicht houdbaar was geweest. "Keine starke torwartleistung. Ik was zelf vroeger ook torwart maar mijn knie zwol door een slijmbeursontsteking telkens op als ik op de grond viel. Vandaar dat ik nu overal ga kijken."
Steffen blijkt al zo ongeveer alle Eredivisiestadions te hebben bezocht. Bladerend door zijn telefoon: "Ik heb Sparta nog niet gehad en ook Cambuur moet ik nog bezoeken geloof ik. Straks ga ik voor de eerste keer naar RKC in Waalwijk. Ik had nog wat tijd over voordat de wedstrijd daar begint vandaar dat ik hier ben. RKC is de grootste club in de buurt hier he?"
Ik vertel hem dat NAC in principe dé club is van deze regio maar dat ze momenteel gedegradeerd zijn. "Oh interessant zeg. Een vol stadion met 15.000 man? Ok, daar moet ik heen dan."
Hij blijkt zijn klassiekers op zich best goed te kennen. "Je hebt in Nederland ook een amateurwedstrijd op een laag niveau waar zeker 8.000 zuschauer op afkomen naar het schijnt. Het is in een klein dorp ten oosten van Amsterdam." Ik leer hem dat het hier over Spakenburg gaat. Steffen noteert het in zijn telefoon.
Wat vindt hij eigenlijk van de nogal magere 'coulisse' rondom het duel in Dongen? Zich toch afspelend op het vierde niveau van de Nederlandse voetbalpiramide. "Haha, in Duitsland spreken we dan soms van grote stadions met toeschouwersaantallen van 10- tot 15.000 man. Ik noem een Rot Weiss Essen, Rot Weiss Oberhausen, Kaiserslautern en zo zijn er nog wel meer. Maar zelf woon ik in Noord Duitsland en daar heb je ook echt wel 'vereinen' die hoog spelen en op (wijzend naar een bijveld) zo'n platz spielen."
Het begint ondertussen keihard te regenen en het duel tussen Dongen en ADO'20 kabbelt lusteloos voort. Dongen weigert echter om de wedstrijd definitief te beslissen, dit tot onvrede van de eigen aanhang. "Di ha allang beslist moeten zen", zegt een oudere fan onder een grote paraplu. Er lijkt echter niets aan de hand maar dan maakt Luc Schuffelen met een prima kopbal ineens uit het niets de 2-1. De speaker van Dongen, niet wars van wat hakkelende oneliners: "Het wordt nog billenknijpen mensen in deze blessuretijd." Zijn stem is nog niet eens helemaal in de donkere lucht opgelost als ADO'20 warempel van dichtbij een grote kans op de gelijkmaker krijgt. De glijdende aanvaller ziet zijn inzet echter net over het doel verdwijnen. Steffen haast zich ondertussen naar zijn auto. "Bij RKC hebben ze toch wel een grote parkeerplaats?" Ik denk na en zeg met enige twijfel, meer om hem gerust te stellen: "Ja, hoor een hele grote net voor het stadion. Keine sorgen."
"Ok, ik moet daarna meteen weg want om negen uur begint AA Gent. Dat haal ik wel toch? Tegen wie ze spelen? Dat weet ik wel maar durf het niet uit te spreken. Waarschijnlijk doe ik dat helemaal fout. Union nog wat….ze staan bovenaan." Hij doelt dus op de Brusselse promovendus Union Sint-Gillis. "Gent is de beste thuismannschaft in België dus ik denk dat het leuk wordt." Ik beveel hem nog de schoonheid van de Gentse binnenstad aan. "Ja, dat hoorde ik. Misschien dat ik morgen even ga kijken. Ik moet dan echter ook sechs stunden zuruck rijden."
"Al die wedstrijden kijken. Verveel jij je eigen nooit", vraag ik hem uit de bekende grond van het hart. "Nein, er is altijd wel wat leuks te zien", is het antwoord. Aan zijn gezicht te zien eveneens afkomstig vanuit een oprechte ziel. Een hoge handshake vormt het einde van onze tijdelijke platonische relatie. Denkend aan die 120 doordeweekse minuten krijg ik ineens respect voor het in de stromende regen nog een keer flink aanzettend ADO'20. Tevergeefs.
Het is inmiddels 19.01 uur, RKC heeft thuis met 0-1 verloren van Cambuur. Waarschijnlijk zit Steffen nu ergens tussen Breda en Antwerpen. Ich wunsche ihm eine schöne Feierabend.
