VEGHEL| Sjoerd Schobbers was altijd al een 'lekker backie' bij HVCH in Heesch doordat hij constant op tomeloze wijze de rechterkant bestreek. Dat hij nu, in de herfst van zijn voetballoopbaan, bij top-derde divisionist Blauw Geel'38 een basisplaats heeft hadden niet veel volgers een paar seizoenen terug durven te voorspellen. Tegen Gemert speelde de relatief niet al te grote Schobbers zelfs in het centrum.
Door: Willy Rooyakkers
"Dat kwam vooral ook door de vele blessures bij ons", tempert Sjoerd Schobbers zelf. "Ik ben blij dat ik dit jaar tot nu toe alle wedstrijden in de basis heb gestaan. Ik voel het vertrouwen van de trainer, dat is een fijn gevoel. Daarvoor had ik ook al linksback gespeeld omdat Bram Eltink er niet was, nu dan in het centrum met Daan van Tooren naast me."
Schobbers stond in de dekking op sluipmoordenaar Ralf Kemper, de ervaren spits van Gemert die soms even zijn afwezigheidsmelding aanzet maar dan ineens uit het niets een goal weet te maken. Dit gebeurde ook nu weer, toen niemand het meer verwachtte gleed de attente Kemper bij de tweede paal een voorzet vanaf links behendig binnen. Schobbers was op dat moment al van zijn taken richting Kemper ontheven. "Ik stond toen alweer rechtsback omdat we hadden gewisseld. De assist kwam over mijn kant, het viel allemaal net verkeerd uit voor ons in dat duel. Zeker op basis van de eerste helft, toen we bij vlagen erg goed speelden, denk ik dat wij verdiend hadden te winnen. Na een minuut of zeventig zakten we wat weg." De Veghelaren herstelden zich afgelopen zaterdag knap door de lastige uitwedstrijd bij FC Lisse met 0-1 te winnen en doen 'gewoon' mee in de top van de ranglijst.
Systeem
In Veghel speelt Schobbers dus veelal rechtsback, net als in Heesch. Maar toch zijn er verschillen: "Bij HVCH speelden we met vijf verdedigers waardoor ik erg veel vrijheid genoot. Hier is het wat anders maar ook nu kan ik vaak de kansen pakken mee op te komen. Je merkt wel dat tegenstanders vaak ook tactische dingen aanpassen waardoor het soms niet verstandig is om te hoog te gaan staan. Dan wordt weer het centrum dichtgezet, dan weer juist niet, dan wordt er druk gezet aan die kant, of juist op het midden. Het heeft allemaal invloed op de manier hoe je zelf dan kunt spelen."
De overgang naar Blauw Geel was dan ook niet meteen een hele makkelijke. "In het eerste jaar heb ik toch nog aardig wat gespeeld maar er was ook wat aanpassing nodig inderdaad. Het niveau onderling is wel wat vaardiger dan ik gewend was en de handelingssnelheid ligt hoger. In Heesch speelden we veelal met eigen jongens, de sfeer was er meer eigen. Hier komen veel jongens van buitenaf, op dit niveau ontkom je daar niet aan. Maar ik moet zeggen dat Blauw Geel een prachtige vereniging is."
Sjoerd Schobbers, opgegroeid in Heesch maar geboren in Blaricum waarna hij later eerst met zijn ouders naar Den Bosch verhuisde, kon in de zomer van 2024 ook naar OJC Rosmalen maar koos dus voor een vertrek naar Meierijstad. "Dat was een gevoelskwestie, ik had een prima gesprek hier. Ja, ik wist dat het bij voorbaat niet makkelijk zou worden want Jay van Boxtel en Bram Eltink waren de vaste backs en die deden het uitstekend."
De verdediger, die ook op '6' kan spelen, heeft het geluk over een sterk lichaam te beschikken. Vaak gaat het bij spelers, komend van een lager niveau, niet zozeer mis op voetbaltechnisch gebied maar zijn ze lichamelijk niet in staat om de meer intensieve belasting te verdragen. Schobbers: "Het is inderdaad een lang seizoen met heel veel trainingen en wedstrijden. We zijn straks aan het einde van het jaar heel even vrij maar meteen na nieuwjaar beginnen we alweer. En je speelt 34 competitiewedstrijden tegen sterke tegenstander, je trekt het hele land door. Gelukkig heb ik fysiek gezien nog geen problemen gehad." Wat in Veghel ook anders is dat er veel verantwoordelijkheid bij de groep wordt gelegd door trainer Maurice Verbunt. "We spreken vaak groepsgewijs over de komende wedstrijd, een tactisch verhaal. Als groep maken we dan keuzes, de trainer zet uiteraard wél de grote lijnen uit."
West Virginia on my mind
Een paar jaar terug maakte Schobbers nog even een uitstapje naar de Verenigde Staten. De tegenwoordig in Nistelrode samenwonende voetballer besloot daar zijn Master te gaan behalen op een kleine universiteit in West Virginia. "Een hele nuttige ervaring, hoewel ik me West Virginia toch wel iets anders had voorgesteld. Het was allemaal nog 'Amerikaanser' dan ik had gedacht, maar ik had het goed naar mijn zin. Ik voetbalde daar ook in het team van de school."
Volgens Schobbers moeten we dat niveau inschatten op 'ergens tussen de eerste klasse en vierde divisie: "Maar de spelers waren wel allemaal topatleten, dat is echt typisch Amerikaans."
Ondertussen is hij dus 31 jaar, een leeftijd waarop het voor veel voetballers bergafwaarts gaat. Of er wordt tenminste nadrukkelijk gedacht aan een voetbalpensioen. "Bij mij is het wel afhankelijk dat ik veel speel. Ik ga nu natuurlijk niet meer het hele jaar op de bank zitten, dat heeft weinig zin op mijn leeftijd. Maar ik moet zeggen dat ik er nu erg veel plezier in heb."
Aanstaande zaterdag volgt de 'kraker' tegen UDI'19, een derby die al veel te lang niet meer op de rol stond. "Ik kijk er zeker naar uit, ik hoop dat er veel publiek komt. We spelen nu om half acht in plaats van zes uur, misschien dat er dan meer mensen komen omdat er niemand meer hoeft te eten. UDI'19 doet het best goed als nieuweling, leuk om te zien. Ik ken nog Jari van Erp en Raoul Oomen waarmee ik in Heesch samenspeelde."
Als Blauw Geel'38 bovenin mee wil blijven doen zal men de Parkzichters in feite moeten verslaan. Pikant is de terugkeer van huidig UDI'19-trainer Niels van Casteren die jarenlang op het PWA-sportpark de technische scepter zwaaide. De Udenaren liepen deze week nog tegen een ongekende opdoffer aan doordat men bij SteDoco in twaalf minuten – deze moesten nog worden uitgespeeld na een eerdere staking wegens noodweer - alsnog een 2-3 voorsprong volledig weggaf. Deze drie punten waren in het hoofd al min of meer bijgeteld.
