UDEN| Hij is met zijn 32 jaar nog steeds niet al te oud en ook nog eens topfit maar toch heeft Sam Wassenberg nu besloten om aan het einde van het seizoen te stoppen als speler van UDI'19 1. "De reden is dat ik meer tijd aan andere dingen wil gaan besteden, en dan met name mijn gezin. Mijn vrouw heeft me altijd gesteund, al de twaalf jaar dat we samen zijn en kwam zelfs vaak kijken. Daardoor konden we weinig weg in de weekend, daar gaan we nu tijd voor krijgen. Doen wat we het liefste doen: dingen samen doen." Het mooie is dat de Udenaar dit nadrukkelijk exclusief via deze website naar buiten wil brengen. Sam Wassenberg werd kampioen met UDI'19, topscorer van de hoofdklasse en bij het 100-jarig bestaan van de club uitgeroepen tot spits van de eeuw.
Door: Willy Rooyakkers
Niet veel mensen weten dat Sam Wassenberg zijn eerste schreden als voetballer op het veld van FC Uden zette. "Mijn vriendjes speelden daar." Vrij snel verkaste het behendige mannetje al naar UDI'19, de club die bij hem een speciaal plekje in het hart zou gaan innemen. "Ja, dat gevoel zal nooit meer weggaan. Natuurlijk heb ik mindere tijden meegemaakt, naast de vele mooie dingen, maar het bleef altijd mijn club. Ik ben een gevoelsmens, ik moet het naar mijn zin hebben." In 2004 maakte Sam Wassenberg al zijn debuut voor het eerste elftal, op dat moment zat het 'legendarische' duo Cees Eekels/ Guus Boyon op de bank. "Samen met Patrick Witjes kwamen we erin voor Maikel Drummen en Peter van den Heuvel. Dat waren aanvallers waar ik in die tijd enorm tegen opkeek. We wonnen die wedstrijd nog met 3-1 van UNA, dat vergeet je nooit meer."
Veel aanwas
In die tijd liep er veel talent rond op Parkzicht, al gauw vormde die lichting een zeer sterk tweede elftal. Naast Sam Wassenberg waren dat bijvoorbeeld Tim Wolf, Patrick Witjes, Denny Witjes en Matthias van Zanten terwijl ook Roald van Hout eraan kwam. "Bij het eerste team liepen voornamelijk jongens rond van buitenaf en wij werden met het tweede kampioen. We deden ook mee om het landskampioenschap van reserveteams. Ik zat wel al bij de A-selectie, trainde ook altijd mee maar op zondag voetbalde ik dan negentig minuten met het tweede om vervolgens op de bank bij '1' plaats te nemen. Vaak kwam ik er dan nog een kwartiertje of zo in." In die tijd speelde Wassenberg ook nog regelmatig op de vleugel. "Ja, dat wisselde een beetje. Soms was ik linksbuiten en dan weer spits. Ik heb me echter altijd in mijn hoofd midvoor gevoeld." Op een gegeven moment kwam er een kantelpunt in het beleid van de tricolores. "We degradeerden uit de hoofdklasse terwijl we spelers als Fatah Hadouir, Patrick Smulders en Samir Bayouni hadden gehaald. Toen werd er besloten om de Udense jongens nadrukkelijker de kans te geven." Binnen een jaar was UDI'19 weer terug in de hoofdklasse en Sam Wassenberg ontwikkelde zich tot een gevestigde 'topspits' op dat niveau. Er volgden zeker tien seizoenen waarin de aanvaller meer dan vijftien doelpunten liet noteren. Waar lagen zijn kwaliteiten dan? Nou: Sam Wassenberg was zeer rap, had een verwoestend schot in zijn rechterbeen, beschikte over een ongelooflijke wendbaarheid en wist 'waar de goal stond'. Daarnaast was hij niet zo groot maar door zijn timing kon de tegenwoordige eigenaar van een bedrijf in wijnen toch aardig doeltreffend koppen. En misschien nog wel zijn allerbelangrijkste, zeer onderschatte, kwaliteit: Sam Wassenberg was bijna altijd inzetbaar. Altijd lekker voor een trainer. "Ik deed er veel voor, zo zag je mij op zaterdag nooit gekke dingen doen. Had ik een kleine blessure dan ging ik daar professioneel mee om zodat ik snel weer fit was. Ik luisterde heel goed naar mijn lichaam. Mijn schoonvader Ben van Grinsven speelde daarin een belangrijke rol, hij behandelde mij soms wel drie tot vier keer per week. Daarmee redde hij vaak voor mij de zondagen."
JVC Cuijk
Alles bij elkaar zorgde dat ervoor dat Sam Wassenberg in de belangstelling kwam van andere clubs. Als je veel scoort in het eerste van UDI'19 is dat onvermijdelijk. In die tijd timmerde JVC Cuijk nadrukkelijk aan de weg, iedereen wist dat die club de Udenaren sportief gezien aan het voorbijstreven was. Op Parkzicht ging het toen al bergafwaarts waardoor eerder al spelers als Armand Kremers (bij hem speelden er ook andere factoren mee), Randy Hofmeijer en Matthias van Zanten voor een nieuw avontuur aan de uiterwaarden van De Maas hadden gekozen.Wassenberg: "Ik werd gebeld door Hans Kraay en ik voelde me op dat moment ook echt rijp voor een stap hogerop. Het was echt hét moment." Op de Groenendijkse Kampen maakte de Udenaar een kickstart mee. "Ik scoorde in de voorbereiding misschien wel twintig keer maar uiteindelijk posteerde Kraay me aan de linkerkant. (Kraay zei dan: 'Ik wil Sam lekker smerig hangend vanaf links laten komen' – wr) Hij had met Mark Fennebeumer en Erik de Kruik ook nog andere opties natuurlijk en dat waren meer fysiek sterke types, lange jongens. Maar vergis je niet: Kraay was echt een goede veldtrainer." Uiteindelijk kwam Wassenberg toch nog wel soms in de spits te staan en hoefde hij zich zeker achteraf niet te schamen voor zijn seizoen. Hij hield zich ook in Cuijk prima staande. Dat zijn verblijf tot maar één seizoen werd gelimiteerd had andere redenen dan alleen sportieve. "Matthias en Randy wilden terug naar UDI'19 en in Cuijk gingen nog veel meer jongens weg. UDI'19 haalde ook nog Abdes Assouiki en Rob Zegers, dat waren echte topspelers. Mede omdat Bart Möhlmann assistent-trainer werd bij UDI liet ik me ook overhalen om weer terug te keren. Het was een mooi moment om nog een keer met al die jongens voor een nieuwe bloeiperiode bij je eigen cluppie te gaan." Helaas voor alle betrokkenen werd het geen onverdeeld succes. "Mattie kon eigenlijk niet meer voetballen vanwege een blessure aan zijn voet en Rob Zegers was constant geblesseerd terwijl hij daarvoor in Cuijk nog een topseizoen draaide.. Alles bij elkaar lukte het gewoon niet en dat was enorm jammer."
Mentor Bart Möhlmann
Hiermee viel eigenlijk ook de droom van Bart Möhlmann in duigen. "Ik had Bart als trainer in de B en A-junioren. Van hem heb ik het meeste geleerd, zeker als trainer ook maar later ging dat gewoon door. Altijd gaf hij me adviezen en tips waar ik veel aan had, hij heeft een belangrijke rol in mijn ontwikkeling gespeeld." Insiders wisten dat Bart Möhlmann altijd nog een keer met al die 'Ujese jongens' een keer de top wilde bestormen. Het lukte, mede door hem, om al 'die gasten' weer bij elkaar in het tricoloresshirt te krijgen maar fysieke malheur gooide roet in het spreekwoordelijke eten. Wassenberg: "UDI had er veel in geinvesteerd en toen dit project min of meer mislukte is denk ik het moment ontstaan dat ze dachten dat het anders moest." De fameuze '80-20' –regel werd door de bestuursvergadering gedrukt, er werden amper nog spelers gehaald. Tot verdriet van vele fans, die ook massaal afhaakten, werd het alsmaar minder. Sam Wassenberg kreeg in die tijd vele aanbiedingen maar bleef toch zijn club trouw. Clubs als GVVV en FC Lienden wilden heel ver gaan terwijl er ook gesproken werd met bijvoorbeeld Gemert. "Zo'n GVVV kwam wekelijks kijken, scoutte mij uitgebreid. Ze belden dan op en bespraken mijn kwaliteiten. Dat was echt imponerend. Ik denk dat heel veel clubs hier nog iets van kunnen leren." Op het moment dat de Parkzichters min of meer per toeval naar de derde divisie promoveerden ging het definitief mis. "Toen kreeg men de kans om alsnog door te pakken in de schoot geworpen. Het kwam er echter toch niet van, heel jammer."
Trouw
Sam Wassenberg bleef echter waar hij zat. Bij UDI'19 dus. "Ik denk dat UDI daarom nooit echt op zoek hoefde naar een nieuwe spits. Ja, natuurlijk was er soms sprake van een extra aanvaller die wat andere kwaliteiten had dan ik, zodat je ook een plan B had. Maar uiteindelijk kwamen ze dan toch tot de conclusie dat de prioriteiten ergens anders lagen denk ik." Waarom ging hij toch nog zolang door? "Het plezier in het spelletje vooral denk ik maar ook de drang naar doelpunten en het kloppende UDI-hart. Eerder zei ik dat ik zeker tot mijn 33e wilde spelen en dat komt nu ook uit, in juni bereik ik die leeftijd. Natuurlijk ging het minder met UDI de laatste jaren maar ik ben altijd positief gebleven. Je speelt voor je club zowel in goede als slechte tijden. Dat gevoel heb ik altijd sterk gehad en zal nooit veranderen." Hij staat nu op 189 officiële goals, een record. "Ja, ik denk wel dat ik de meeste goals heb gemaakt betreffende UDI. Ik hoopte altijd de 200 te halen maar dan zullen er nog elf tegen het netje moeten de komende maanden. Omdat ik 400 duels heb gespeeld zou ik dan één op twee lopen." In zijn laatste seizoen moest Wassenberg zich nog aanpassen aan een nieuwe speelwijze. "Trainer Lodewijk de Kruif hanteert de tactiek waarbij we zo snel als mogelijk de bal terug moeten veroveren. Ook hoog op het veld. Ik ben een beetje een kameleon wat dat betreft: het kan even duren maar uiteindelijk pas ik me aan. Ik zie dat we dit steeds beter onder de knie krijgen, ik verwacht echt nog iets van ons de komende maanden." Sam Wassenberg meent het echt, het is geen dooddoener. "We zijn echt gegroeid en met de komst van Abid El Idissi en Anass Aamri hebben we nu ook een kwaliteitsinjectie gekregen.Als die jongens echt fit worden dan moet dat ons wat opleveren. Dat zit er nu aan te komen."
Goals
We kunnen nog uren door ouwehoeren en mijmeren wat over mooie goals. "Dit jaar scoorde ik tegen Nuenen vanaf de middenlijn: dat was spectaculair maar geen echte spitsengoal eigenlijk. Kan me een goal herinneren dat ik op de middenlijn opendraaide, er drie man uit wist te sprinten en vanaf de rand van de zestien met buitenkant rechts de verre hoek vond. Ik meen dat dit tegen Dongen was. En tegen Papendrecht maakte ik ook een keer een goal die ik me nog steeds herinner." Sam Wassenberg moet erom lachen. "Ik moet echt goed nadenken, het zijn er aardig wat geweest." Hij kijkt graag terug op het seizoen dat UDI in de Hoofdklasse C speelde, richting het noorden dus. "Ik maakte dat jaar 22 goals en we pakten de eerste periode. Herinner me een topduel bij Alcides waarin ik er twee maakte, we waren toen het hele weekend als team in Noord-Nederland. Mooi was dat." Ook passeren ongeveer al zijn trainers de revue. "Ik denk niet dat ik ooit echt een slechte trainer heb gehad, allemaal hadden ze zo hun specifieke kwaliteiten. Zoals gezegd was Bart Möhlmann de persoon waar ik het meeste van geleerd heb maar ik had met niemand echt problemen." En Kraay bij JVC? "Haha. Ja, het was wel apart dat je met hem trainde en dat hij een paar uur later bij Voetbal Inside op televisie was. Dat was dan onze trainer." En wie waren zijn beste medespelers? "Dat waren er heel veel maar als ik er toch twee noem dan kom ik op Earnest Stewart en Fatah Hadouir. Die waren allebei top."
Betrokken blijven
Als hij straks stopt zal Sam Wassenberg even een stapje terug doen. "Ja, dan is het even mooi geweest. Ik zal niet bij een kleinere club in de buurt gaan spelen maar wel misschien in de zaal voetballen. Sowieso blijf ik me fit houden, zo zit ik in elkaar. Mountainbiken vind ik ook leuk en wellicht ga ik tennissen. " En dingen doen voor UDI'19? "Ik sluit niets uit. Ik denk dat het sowieso goed is voor een club als je veel ex-spelers hebt die nog wat doen. Dat kunnen kleine dingetjes zijn rondom de selectie want ik denk dat onderschat wordt wat vooral de spelers daar aan kunnen hebben. Zo vind ik het jammer dat ik weinig voetballers hier terug zie waar ik mee gespeeld heb. Ik denk dat dit een aandachtspunt is voor UDI'19." Sam Wassenberg stopt. Toch het einde van een tijdperkje. Waarvan acte. "Ik ben echt trots dat ik vijftien jaar op niveau heb kunnen spelen en ben UDI enorm dankbaar dat we veertien seizoen prima hebben kunnen samenwerken en genieten. Ik zal ook de tien jaar in de jeugd van de club nooit vergeten, heel veel mensen hebben mij geholpen om daar te komen en dat uiteindelijk te kunnen doen wat ik deed. Ook daarvoor ben ik heel dankbaar richting vele mensen binnen de club."
Hieronder drie wedstrijden waar Sam Wassenberg goede herinneringen aan heeft. Mede ook door het maken van mooie goals.
