OPOETEREN| In deze rubriek gaan we telkens, soms via een omweg, op één of andere manier op zoek naar 'de ziel' van het voetbal. Deze keer belanden we in het pittoreske Opoeteren, een dorp met zo'n 4.000 inwoners in Vlaams Limburg. We hebben namelijk gezien dat SLW Maaseik op bezoek zou komen, de club van het een paar kilometer verderop gelegen gelijknamige stadje aan de Nederlands Limburgse grens. Het wordt het soort middag waar we vooraf al op hoopten.
Door: Willy Rooyakkers
Op één of andere manier leggen we de laatste kilometers richting onze beoogde aankomstplaats af over onverharde paden, dwars tussen hele lappen bos door. Net als we denken dat er hier helemaal geen sportveld zal opdoemen ontwaren we ineens een verzameling geparkeerde auto's en de contouren van een voetbalcomplex. Hier moet het zijn, dit is de thuishaven van SSD Opoeteren, de kleine amateurclub die sinds een aantal seizoenen is gepromoveerd naar de derde provinciale klasse, afdeling Limburg.
Meteen zien we een opvallende verschijning: een flamboyante zeventiger meldt zich tegelijk met ons aan 'd'n inkom'. Opvallend genoeg legt ook hij 6 euro neer om door de toegangspoort te mogen wandelen. Met zijn grijze pak, dito gekleurde puntschoenen en zorgvuldig gecoiffeerde hoofd ziet hij er strak gesoigneerd uit. ,,Meneer, u moet de voorzitter zijn, dat kan niet anders?".
Cooky Voorn
,,Haha, nee manneke. Ik ben inne die in alle klassen van België gevoetbald heeft, behalve dan de eerste klasse. Jullie komen van Holland? Doe dan maar Cooky Voorn de groeten van mij, dat is een ouwe maat van me."
Hij blijkt Piet Gerits te heten. ,,Nee, ik ben geen familie van Eric Gerets, dat schrijf je met een e. Eric was wel mijn opvolger destijds in de jeugd van Standard Luik, ik was een talent hoor in die tijd. Wat zegt u? Nee, niet goed genoeg voor dat niveau maar ik ben toch zeker fier op mijn jaren als voetballer. Segggg, komen jullie hier spelers scouten? Wat moet een Ollander hier anders doen?"
We zeggen dat we gewoon even komen kijken, omdat we het leuk vinden amateurcomplexen af te struinen. Ook in het buitenland. Een wantrouwige, met een geroutineerde glimlach omrande, blik valt ons ten deel. We vragen of hij dan ook Bert van Marwijk kent, die trok immers jaren met Cooky, eigenlijk Dick hetend, Voorn op. ,,Ja, natuurlijk. Die zaten allemaal in Berg en Terblijt in die tijd." We graven in ons geheugen en menen te weten dat Van Marwijk al erg lang in Meerssen een huis heeft maar Piet zal wel gelijk hebben. Zo'n legende spreek je uit respect immers niet tegen.
De wedstrijd tussen SSD Opoeteren, getooid in paarse tenues, en SLW Maaseik is inmiddels begonnen. ,,Verwacht er niet teveel van, dit is het op één na laagste niveau", had onze nieuwe vriend gezegd. Wat dat betreft valt het spel ons aanvankelijk goed mee, de basistechniek van veel spelers ziet er dik in orde uit. Zo te zien zouden veel Nederlandse eerste of tweede klassers het hier erg lastig tegen hebben maar zoiets blijft altijd moeilijk in te schatten. In ieder geval sowieso na een vluchtige eerste blik op het veld. Navraag leert ons later dat er ook 'gewoon' betaald wordt.
Poolse danseresjes
Het sportpark, mooi verscholen in het groen, ligt er overigens prachtig bij. Het hoofdveld is een plaatje en wordt omringd door typische Belgische betonlook schotten die al tig jaar op het punt van omvallen lijken te staan, maar dat dus vervolgens nooit doen. De overdekte staantribune, afgetopt door ouderwetse golfplaten, doet ook al zo heerlijk nostalgisch aan. Tevens is er een moderne zittribune maar daar zit niemand, de meeste mensen staan achter het doel daar waar het clubhuis is gevestigd. Wat dat betreft lijkt de cultuur dus op welke meestal bij de Nederlandse amateurclubs heerst. Er staan daar hangtafels, er wordt gezellig gekeuveld en zowat iedereen heeft iets van een brouwsel dat op bier lijkt in de hand. Dat kan een flesje Jupiler zijn, of Cristal. Overigens hangen er een aantal borden waarop 'OPS ALE' staat, dat blijkt plaatselijk bier te zijn. ,,Momenteel wachten we op een nieuwe levering", zegt de man achter de bar. Piet Gerits staat er met een groot glas Duvel. ,,Hey mannen, nog niet weg? Straks komen de Poolse danseresjes, ik zeg het maar vast", zegt hij met een ondeugend gezicht. ,,Wanneer? Als gij weg bent."
,,Jullie mogen alles van me weten alleen niet over al die vriendinnen die ik gehad heb in mijn leven", voegt hij er aan toe.
Ondertussen maakt SLW Maaseik, na een foute inspeelpass van de Opoeterense keeper, geheel tegen de verhouding in plotseling de 0-1. We ontwaren een blonde dame met een imponerende camera om de nek. Ze blijkt Nadia te heten en als we vragen of ze ons na afloop een fotootje kan bezorgen reageert ze daarop vriendelijk instemmend. ,,Nee, nee, ik werk niet voor de gazet. Eén van mijn vier kinderen zit hier in het kader, al speelt hij vandaag niet."
Inmiddels wordt het 0-2, de gastheren lijken even compleet de kluts kwijt. Dat moet een kwestie van vertrouwen zijn want voordat Maaseik uit het niets scoorde was Opoeteren wel degelijk de dominante ploeg geweest. Spits Jorn Schrooten had zelfs een opgelegde kans laten liggen toen hij alleen voor de doelman eromheen wilde gaan maar zijn techniek hem juist op dat moment even lelijk in de steek liet. ,,De Jorn is toch elke week wel goed voor een goaltje", horen we later van een gekwetste medespeler.
Expeditie Robinson look
Eric Vossen, de trainer van Opoeteren, blijkt er eentje van het niet stereotype soort te zijn. Met zijn wilde, achterover gekamde, lange haren, woeste blik in de ogen en knokige beentjes ziet hij eruit alsof hij net terug is van vier weken Expeditie Robinson. Vossen staat negentig minuten fanatiek coachend voor zijn dug-out, af en toe aanwijzingen gevend. Daarnaast ontsteekt de ex-trainer van ondermeer Gruitrode en Stokkem regelmatig in grote woede: ,,Bij zo'n fase mag je nooit offside staan!", roept hij naar spits Schrooten. En als Maaseik zich na de pauze naar 1-3 countert krijgt de centrale defensie de volle laag. ,,Wat heb ik nog gezegd.......'
Tussendoor vermaken de fans, geposteerd naast de dug-out van Vossen, zich met de dichtstbijzijnde grensrechter. ,,Goe bezig grens, gij bent echt unne goeie.'
Op een gegeven moment is de als een ex-militair ogende man, getooid met een heus oortje in en een microfoon voor de mond, het zat. Hij loopt naar het groepje lolbroeken toe: ,.Ik leg het zo stil hier he, net zo makkelijk." Na de 1-3 is het verzet van Opoeteren duidelijk gebroken, het geloof is weg. De gelaten ploeg kan het kennelijk niet opbrengen om nog eens terug te knokken, het wordt uiteindelijk zelfs nog 1-4.
We gaan toch nog even naar het clubhuis, waar de bezetting inmiddels van compleet leeg naar dunbevolkt is geëvolueerd. En wie lopen we weer tegen het lijf? Juist, Piet Gerits, deze keer vergezeld door een wat grotere man. ,,Dit is de toekomstige burgemeester van Maaseik", laat Piet weten. ,,Mijn naam is Jacky Daniëls", zegt de man desgevraagd op sympathieke toon. ,,Ja, van de whisky." (een grap die hij waarschijnlijk voor de duizendste keer hier maakt).
Google meldt ons later dat we hier inderdaad te maken hebben met een persoon die erg actief is in de lokale politiek, zijn sporen al meer dan heeft verdiend wat dat betreft. En kennelijk doet hij nu dus een gooi naar het burgemeesterschap van de gemeente Maaseik. Waarvan acte.
,,Jacky, deze mannen kunnen beter binnenkort naar Louwer tegen Opglabbeek gaan kijken toch? Menne kleinzoon doet dan mee, dan staat het daar helemaal vol he".
Maatje Jacky knikt instemmend. ,,Ja, zeker vijfhonderd man staan er dan langs het veld."
We zien ondertussen de selectie van Opoeteren verslagen binnenkomen, ze gaan achterin het lokaal zitten en krijgen even later broodjes hamburger en pinten voorgezet. Ook trainer Vossen is gedoucht, de haren nog nat. Er komen wat plaatselijke notabelen binnen, te herkennen aan net wat meer zorgvuldig gekapte coupes, iets te strakke bloesjes voor de bollende buikjes en flankerende vrouwen die zo te zien graag de regionale kapperszaken en modeboetiekjes frequenteren.
Jacky Daniëls zegt de mensen gedag en verdwijnt op zijn fiets in de Opoeterense nazomeravond. Wie zijn wij dan om nog langer te blijven.
