10 minuten leestijd (1921 woorden)
Aanbevolen 

TMV op zoek naar de ziel, deel 23: In Zuid Limburg is het altijd goed toeven

IMG_0286

In deze rubriek gaan we telkens, soms via een omweg, op één of andere manier op zoek naar 'de ziel' van het voetbal. Deze keer zijn we in Zuid Limburg waar Blauw Geel'38 een tevergeefse poging deed om drie punten op te halen. Over een verloren en gevonden perskaart, een kapelaan uit vroeger tijden, een heerlijk Limburgs sfeertje, een team dat veel kansen mist en een Blauw Geel dat nog is zoekende.

Door: Willy Rooyakkers

Op zo'n zonnige dag, misschien wel de laatste zomerse zondag van dit kalenderjaar, is het zeker geen straf om naar het zuiden van Limburg af te reizen. De sfeer is er net wat anders dan in Oost Brabant, iets minder bruut, wat zachter Bourgondisch, de huizen meer Belgisch van stijl. De zondagen voelen er nog steeds wat serener en pittoresker aan dan op andere tijdstippen in de week. Dolend door een dorpje, zeker als de onverharde wandelpaden langs nonchalant omheinde weilanden lichtjes hellend kronkelen en de kerktorens in de verte zijn te zien dan bekruipt de wat oudere Nederlander heel soms het gevoel dat ineens Kapelaan Odekerke weleens op de fiets voorbij kan komen vallen.

En dat geeft een prettige massage van weemoed, veiligheid en stil geluk. Wie in Meerssen de auto niet direct bij het sportpark parkeert maar iets verderop bij een soort van verlaten schoolgebouw wandelt al snel over een bruggetje waar de Geul rustig onderdoor kabbelt. Deze rivier is op dit punt zo smal dat het bijna niet te geloven is dat er nog aftakkingen bestaan als de kleine Geul en 't Geulke. Iets verderop kunnen dan de eerste geparkeerde auto's worden ontwaard, sportpark Marsana is in zicht. Hoewel op korte loopafstand van het dorpscentrum ligt het park in een prachtige groene omgeving.

Perskaart goedgekeurd

Bij de ingang staat een mevrouw met een grote levensmiddelmand leden van SV Meerssen op een soort van vriendelijke maar besliste sociale-controle-achtige manier aan te sporen lootjes te kopen (,,Ja, du ook") en de controleurs bij de kassa keuren mijn perskaart, toch al behoorlijk gebogen door een langer verblijf in een oude jeans, van zeker drie meter afstand op joviale wijze meteen goed. ,,Welkom", zegt een vriendelijke meneer en dat klinkt gemeend. Of ze het leuk vinden dat er pers uit Brabant aanwezig is.

Hoewel het sportpark in de loop der jaren behoorlijk is gemoderniseerd is dat niet ten koste gegaan van de sfeer. Vooral bij de cornervlag, die het dichtste bij de ingang ligt, ziet het er erg gezellig uit. De kantine heeft een open kant met een overdekt terras, de mensen zitten er in het zonnetje met de blote benen losjes door de spijlen van de terrasomheining en er hangt een gemoedelijke vibe. ,,Als we vandaag nou eens een keer makkelijk scoren", zegt een man van middelbare leeftijd met wat langer naar achteren geknipt out-of-bed-look sluikhaar. Brabanders zeggen vaak dat het niet makkelijk is om als buitenstaander 'ertussen te komen' als het over Limburgers gaat. Nu is de auteur van dit artikel geen ervaringsdeskundige op dat gebied maar duidelijk is in ieder geval wél dat ze onderling zichzelf op een prima wijze kunnen vermaken. Door de aanwezigheid van opvallend veel kinderen en netjes gesoigneerde vrouwen lijkt het zelfs enigszins op een leuk dagje uit. Door de lekkere felle zon lijkt de wandelroute rondom het veld zelfs bewust gebruikt te worden om nog even lekker bij te bruinen. ,,Doe nou eens wat feller, dat is toch niet normaal?", roept een dame met kort geknipte grijze coupe, geflankeerd door waarschijnlijk haar dochter, even verderop richting het veld. En dan verontschuldigend tegen haar gezelschap. ,,Zeg nou zelf….hij kan toch wel ff doorlopen?"

De wedstrijd is inmiddels dus al begonnen. De bezoekers uit Veghel zijn met wisselend succes aan de competitie begonnen en snakken naar een zege. SV Meerssen lijkt daarvoor een prima mogelijkheid want de Limburgers staan met twee puntjes onderaan en zitten in licht onrustig vaarwater door het vertrek van trainer Danny Volkers die aangaf het werk in Meerssen niet meer te kunnen combineren met zijn job als Hoofd Opleidingen bij Roda JC. Een paar dagen terug werd echter bekend dat niemand minder dan Kevin Hofland het gaat overnemen. Hofland loopt ook over het sportpark, in de plaatselijke pers heeft hij al laten weten Meerssen te zien als 'een club op een goed niveau' en 'ik ben blij dat ze me de kans geven om te doen wat ik graag doe en dat is om op het veld te gaan staan.'

Overigens kijken ze in Meerssen niet bepaald op van een trainer met een bekende naam. Zo maakte de sinds zijn periode als profvoetballer van Fortuna Sittard en MVV in het dorp residerende Bert van Marwijk er zijn eerste broodnodige meters als coach maar ook bijvoorbeeld Wim Dusseldorp en Tiny Ruys doen bij een beetje voetbalkenner parate herinneringen opleven.

Niet makkelijk

Ondertussen heeft Maurice Verbunt, als 'Kirchraoer' vandaag bijna thuis, het niet makkelijk in Veghel bij het trotse Blauw Geel'38. De in Limburg zeer succesvolle trainer, 47 inmiddels, moet op 'het PWA' de niet geringe witte sneakers van Niels van Casteren opvullen. De Veghelse TC, zo mooi de BG TOP genoemd, verraste met de aanstelling van Verbunt die immers wekelijks aardig wat kilometers over de A2 moet afleggen. Maar wie verder kijkt dan alleen de topografische omstandigheden kan de wervingspolitiek van de club al meteen wat beter begrijpen. En wie Maurice Verbunt weleens spreekt merkt dat hij welbespraakt, vriendelijk en kundig overkomt.

Toch is Blauw Geel in Meerssen niet meer die dynamische en frisse formatie van vorig seizoen. Het tempo aan de bal ligt veel te laag om de gastheren ook maar één seconde in defensief opzicht in de problemen te brengen. Waar vorig jaar vooral veel middenvelders en aanvallers aan het sprinten waren om op die manier uiteindelijk aangespeeld te worden lopen ze nu vooral zélf met die bal. Nu heeft Verbunt wel de pech gehad dat er aan het begin van het seizoen veel te weinig rendement werd gepeurd uit het wel degelijk aardige spel en de laatste weken zijn er telkens sleutelspelers afwezig vanwege blessures. Daarnaast is de veel geroemde aanwinst Kai Koreniuk, onder meer voor de voeten van rivaal UDI'19 weggevist, duidelijk nog niet in goeden doen. De spits, in de jeugd van Vitesse gezien als een groot talent, komt terug van een lange blessure en moet dat bekopen met een schrijnend gebrek aan wedstrijdritme. Door de blessure van vaste nummer negen Dave de Meij heeft Verbunt daarom Lars Loermans maar weer als midvoor opgesteld. Koreniuk zal na de pauze wel in het veld verschijnen en wordt door mensen die het kunnen weten, trainers die met hem hebben gewerkt, wel degelijk gezien als een prima aanvalsleider dus dat gaat zeker nog goed komen binnenkort.

De gasten hebben het dus moeilijk op het zompige veld en een tegenstander die erbovenop kletst. ,,De wedstrijd ging redelijk gelijk op maar de beste kansen waren zeker voor Meerssen, dat is waar", geeft de Veghelse trainer Maurice Verbunt later dan ook toe. ,,Bij ons liep het simpelweg niet goed. We wisten dat we uit duels moesten blijven omdat zij daar sterk in zijn. Dat lukte ons echter niet."

Verbunt heeft daarbij ook nog de pech dat Koen van der Zanden en Ben van den Nieuwenhof totaal niet in de wedstrijd zitten. Werkelijk niets lukt bij dit normaal zo gevaarlijke duo. Diep in de tweede helft kan Van den Nieuwenhof zich niet meer inhouden als hij voor de zoveelste keer een bal kwijtraakt. ,,Fucking Hell", analyseert hij zichzelf op treffende wijze.

Perskaart gevonden

,,Er is een perskaart gevonden", schalt het ineens door de speakers. ,,Op te halen bij mij." Ik voel in mijn broekzak, kan zo snel niets vinden. ,,Van het Brabants Dagblad." Ok, straks nog even naar de hoofdtribune dus.

Het als een team vechtend Meerssen heeft dan allang de schroom van zich afgegooid en mag het zichzelf aanrekenen niet comfortabel op voorsprong te staan. Blauw Geel speelt na rust met drie verdedigers om zodoende het verrassende 4-4-2 van de gastheren te bestrijden. Het zorgt even voor wat meer grip maar naarmate de tweede helft vordert maakt het Meerssense duo op links, Nino Everaers en Raoul Last, steeds handiger gebruik van de nieuwe ontstane ruimtes. Het zorgt ervoor dat Van den Nieuwenhof veel meer moet verdedigen dan hem lief is. Blauw Geel wankelt hevig maar het is doelman Jordy Zielschot die in deze heikele fase zijn team met prima reddingen op de been houdt.

Langs het veld blijft de sfeer gemoedelijk maar diverse fans van de SV Meerssen stappen wel telkens uit wanhoop een meter of vier terug, begeleid door een wegwerpgebaar, als er wederom een open kans om zeep wordt geholpen. ,,Nie normaal toch?".

Kevin Hofland kan aan de slag maar zal tegelijkertijd ook zien dat hij met dit team zeker niet hoeft te degraderen. Collega Verbunt hoeft daar ook niet bang voor te zijn, verre van dat, maar hij wil ook graag omhoogkijken. Dat kan met deze selectie maar nu blijkt dat er bij een paar strategische blessures toch ook wel snel probleempjes ontstaan. En in aanvallend opzicht is de afhankelijkheid van de vorm van bepaalde spelers behoorlijk groot momenteel. Het dynamische van het team als collectief zit er namelijk nog niet echt in maar dat kan weer snel komen natuurlijk.

,,Haha, hier heb je de kaart", zegt een vriendelijke man met een microfoon in zijn hand. ,,Ik zie aan de foto dat jij het moet zijn." We hebben duidelijk niet te maken met een onvervalste 'ouwehoer aan een snoer', hier is nog sprake van een échte speaker.

Buitenspel?

Vlak voor tijd veert de Veghelse enclave op de hoofdtribune hevig verontwaardigd op. De scheidsrechter, volgens Blauw Geel-huisfotograaf Gerard 'veel te vaak fluitend', verhindert dat Van den Nieuwenhof, zo snel als een straal water uit een openstaande kraan, er in zeer kansrijke positie vandoor kan gaan. Het zou buitenspel zijn. ,,Maar niet voor hem", oordeelt men (terecht) collectief met driftige gebaren. ,,Het zou kei onverdiend zijn als we hier nog zouden winnen maar dit is wel irritant", wordt er op realistische wijze even later aan toegevoegd. Na de wedstrijd toont Verbunt zijn ervaren trainersverstand: ,,De scheidsrechter heeft het uitgelegd aan mij, ik snapte hem wel."

De technische leidsman zal de komende tijd gaan benutten om zijn eigen sausje over het team verder uit te strooien. Het tijdperk Van Casteren is voorbij, er moet een Blauw Geel komen dat succesvol wordt op zijn manier. Zijn verleden heeft uitgewezen dat hij over die capaciteiten moet bezitten, dat kan bijna niet anders.

Een oudere man, geholpen door een klassieke hardhouten stok, schuifelt over het pad richting het bruggetje over de Geul terug naar huis. ,,Alleen maar gelijkspelen thuis, en uit verliezen, das te weinig he…"

Waarvan acte. Kevin Hofland weet waar hij aan toe is, de vijfde colonne heeft alvast gesproken.

TMV op zoek naar de ziel, deel 24: de laatste thui...
UDI'19 staat volop in de steigers, zaterdag eerste...

Related Posts

 

By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://tismarvoetbal.nl/

Colofon

Tismarvoetbal is een uitgave van Janus Media / SwipeSport

Redactie: Willy Rooyakkers (eindredactie), Kees van der Zandt

Medewerkers: Paul Brugmans (PFF), Gert-jan Kuipers (PFF)