COLUMN| Het kan verkeren in het voetbal. Vince Gino Dekker is daar onbedoeld een treffend voorbeeld van. De inmiddels 24-jarige linksbuiten leek voorbestemd om een glanzende carrière in het internationale topvoetbal op te bouwen maar belandde, niet eens zo gek veel later, onbedoeld als kop van jut in een venijnige dorpssoap te Spakenburg.
Door: Willy Rooyakkers
Vince Gino Dekker. Die naam alleen al, je gaat dan al gauw denken dat de bijbehorende ouders geen doorsnee mensen zullen zijn. Dat klopt ook wel. Vader Bennie Dekker speelde betaald voetbal bij NEC en AZ'67 maar brak, vooral ook door blessures, nooit echt door. Alhoewel: de echte freaks zullen zich wel herinneren dat Dekker sr. in het seizoen 1993/1994 een belangrijke rol speelde in onverwacht Nijmegens bekersucces. In de halve finale van dat toernooi won hij met zijn team van Ajax in De Meer (1-2) en de rechtsbuiten hobbelde zeker niet anoniem mee. Sterker nog: Frank de Boer werd regelmatig gedold door de brutale voetballer uit Ermelo. De finale werd afgewerkt in De Kuip tegen Feyenoord. Weer een uitwedstrijd en dat was even teveel (2-1 verlies) voor eerstedivisionist NEC dat overigens even later via de nacompetitie promoveerde. Het was echter wel Dekker die scoorde namens de 'gasten'.
Bennie Dekker vertoeft tegenwoordig in de Quote 500 en heeft dat dus niet te danken aan zijn voetballoopbaan, dat zal de geoefende lezer inmiddels wel hebben begrepen. Dekker bouwde vanaf 2001 aan een carrière in de wereld van de kleding. Met zijn laatste centen liet hij 500 broeken maken in Thailand, en bracht deze zelf aan de man. Dit resulteerde niet veel later in het oprichten van het zeer succesvolle kinderkledinglabel Vingino…..Dekker werd heel snel financieel onafhankelijk. Vingino….juist …..vernoemd naar zijn zoontje, geboren in 1997.
Subcultuurtje
Rondom Sportpark De Toekomst in Amsterdam hangt al vanaf het begin (geopend in 1996) een soort van typisch subcultuurtje. Het stikt er van de zelfbenoemde topscouts, poëtisch denkende journalisten, geldbeluste makelaars, autodidactische innovatie goeroes, naar nostalgie hunkerende Ajacieden en ouders met een extreme tunnelvisie. Bijna ieder jaar worden er weer mythische megatalenten 'ontdekt': de reïncarnatie van Cruijff, Keizer, Van Basten, Litmanen of Kluivert is in feite iedere week wel te bewonderen. En dat al bijna dertig jaar…..volgens bovengenoemde 'kenners' dan…
Vince Gino Dekker was ook zo'n troetelkind van De Toekomst. Amper zes jaar oud werd hij gescout door de club uit de hoofdstad en al gauw manifesteerde het rustig ogende ventje zich op het veld juist als een speler met heerlijke flair en ontegenzeggelijk talent.
Langs de lijn brak het geroezemoes al snel los. Was dit de nieuwe Piet Keizer? Of toch Bryan Roy? Okay, maar dan toch echt Jesper Olsen. De meesten hielden het op Keizer.
Ook schrijver Henk Spaan volgde zijn loopbaan in de jeugd op de voet, mede ook omdat diens lievelingetjes Abdelhak Nouri en Steven Bergwijn in hetzelfde team speelden. Net als Donny van de Beek trouwens. In 2014 meldde hij nog het volgende: "Afgelopen zaterdag passeerde Vince 'Gino' Dekker een back van Den Bosch/RKC probleemloos binnendoor en buitenom en daarna gaf hij een briljante voorzet waaruit werd gescoord."
Stilist Dekker liet inderdaad echt jarenlang fraaie dingen zien aan de linkerkant maar langzaam maar zeker doofde zijn kaars een beetje uit al had dat vooral ook te maken met een ernstige knieblessure. Hij kwam weliswaar daarna terug maar de echte explosiviteit, brille en branie leek voortaan weg. Ernstig kraakbeenletsel is dan ook niet niks en anderhalf jaar ontwikkeling missen op die leeftijd al evenmin. Vader Bennie moedigde hem vanaf de kant nog steeds aan. "Zorg voor wat spanning op die benen", hoorden we hem wel eens roepen in openingsfases van een wedstrijd, "Zoek hem op."
Amateurs
Het jeugdcontract werd in Amsterdam niet omgezet in een volwassen verbintenis, Vince Gino Dekker kon op zoek naar een andere club. Hij probeerde het nog vol vertrouwen bij AZ en Go Ahead Eagles maar de échte droom, topvoetballer worden, leek met de dag meer utopisch te worden.
Ondanks zijn status van meisjesidool (tienduizenden volgers op Instagram) en begenadigd talent vond hij zich ineens terug bij de amateurs van Spakenburg. Okay, 'goed betaalde' amateurs dan wel….maar toch. Zijn vader bouwde ook destijds af op de blauwe kant van De Westmaat dus misschien voelde het wel gewoon goed voor de nog steeds slechts 22-jarige voetballer. Een speler die qua uiterlijk eveneens een metamorfose had ondergaan. Het jongensachtige kapsel, gedragen door een engelengezicht, was veranderd in een stoere hipsterlook met bijbehorende tattoos en spiermassa. En wie goed keek zag zelfs een klein buikje.
Ach, voor het geld hoefde hij het toch al niet te doen dus het leven lachte Dekker nog steeds toe. Hij miste wel zijn oude maatjes, dat zeker, maar voor de rest kon hij er steeds minder mee zitten.
Tot hij in januari van dit jaar bekendmaakte de blauwen te verruilen voor de rooien. IJsselmeervogels dus. Dekker zal terug gedacht hebben aan zijn goals als Ajacied op Varkenoord en misschien de emoties in het bekende vissersdorp aan het Veluwemeer wat onderschat hebben.
Dorpsrel met een unieke afloop
Er volgden ernstige bedreigingen aan het adres van de verbouwereerde Dekker. Vooral rondom een oefenduel bij Quick Boys in Katwijk liep het volledig uit de hand. Een groep fans van de blauwen, opvallend genoeg in het bezit van een Westmaatverbod, viel Dekker naar verluidt zelfs tot op het veld lastig en de spelers van Spakenburg moesten voor de eigen veiligheid later langer in de kleedkamer verblijven. Pas toen de fans onder politiebegeleiding met hun eigen gecharterde touringcar werden weggevoerd durfde ook de selectie van Spakenburg in de bus te stappen om vervolgens via een alternatieve route naar huis te rijden. Volgens berichten in de regionale media werd de chauffeur van de bus met fans tijdens de rit meerdere keren ernstig lastig gevallen.
Wat heel dit verhaal écht uniek maakt: op 5 maart jongstleden, niet toevallig een paar dagen voor de grootste amateurklassieker van het land, maakte Spakenburg op de eigen website bekend dat Vince Gino Dekker alsnog een blauwe blijft.
"Vince Gino Dekker had nooit verwacht dat de reacties zo heftig zouden zijn. Teneinde zichzelf en zijn gezin te beschermen, heeft hij de overeenkomst met IJsselmeervogels inmiddels vernietigd", zo laat Spakenburg via de officiële kanalen weten. "Vince Gino Dekker blijft ook volgend seizoen voor Spakenburg voetballen."
Nu is IJsselmeervogels echter not amused. De rooien beraden zich op juridische stappen. Vince Gino Dekker liet in de derby (2-2 eindstand) vervolgens zien over stalen zenuwen te beschikken want hij speelde geen slechte wedstrijd. Dekker leverde zelfs een, voor hem zo karakteristieke, ragfijne assist af.
De rust in Spakenburg lijkt enigszins teruggekeerd, Vince Gino Dekker zal altijd in het dorp een bekende naam blijven.
Wat voor de liefhebbers rest is de herinnering aan een grote belofte.
